Eerste 3-punter is een feit.

Vandaag mochten we, na een zeer lange tijd geen competitie wedstrijd gespeeld te hebben, eindelijk weer de wei in voor een belangrijke start van de competitie.

De wedstrijdspanning was na 2 minuten als sneeuw voor de zon verdwenen, nadat nieuweling en uitblinker Kay Kemmeren de bal in 2 pogingen tegen de touwen bracht.

We gingen er maar eens goed voor zitten en dat was niet voor niks. Vanaf de 2^e minuut tot de 17^e minuut stapelden de kansen zich op. Gelukkig was het dan in de 17^e minuut alsnog raak, dit keer via de eveneens goed spelende Martijn de Brouwer.

Hetzelfde spelbeeld tot de 30^e minuut, waarna we de tegenstander in het spel liet komen door persoonlijke fouten. Dit resulteerde nog in een bal die op de kruising uiteen spatte van Irene’58. Verder kon Irene’58 niet echt zijn tanden laten zien.

In de rust even alle kopjes dezelfde kant op. Na rust wederom enorm veel kansen, waarbij we het zelf nalieten de wedstrijd te “killen”. Gelukkig was het in de 62^e minuut wederom Kay die de bal tegen de touwen wist te jagen.

Na dit moment was het beste er wel af en kon Irene’58 helaas in de 90^e minuut nog een eretreffer maken. Dit soort momenten moeten er echt uit, in andere wedstrijden kan dit dodelijk zijn.

Mijn voorganger eindigde zijn verslag altijd met een mooie spreuk. Laat ik dit proberen vast te houden. Deze keer kwam de spreuk van een zeer wijs man. In de rust bij een 2-0 voorsprong:

“als wij de nul houden, pakken we deze pot”.

Man of the match:

1. Kay Kammeren
2. Ugur Ozcan
3. Rick van de Pas