Baardwijk JO10-1 speelt slecht, maar wint toch.

Afgelopen zaterdag speelden we tegen een bekende tegenstander. Vorig jaar troffen we deze ploeg ook en waren we twee keer veel te sterk. Dat zouden we deze keer ook wel weer zijn dachten we. Maar dat bleek niet zo te zijn.

De ochtend begon met het slechte nieuws dat Stefano ziek in zijn bed lag en dat we het dus zonder hem zouden moeten doen. We hebben nog 9 goede spelers dus dat zou geen probleem moeten zijn. Dat was het ook niet geweest als we allemaal ons niveau hadden gehaald. Helaas was er sprake van een collectieve off-day. Behalve voor onze keeper Kaj. Hij was de onbetwiste “man of the match”.

We begonnen nog vrij voortvarend aan de wedstrijd. Dat leverde al gauw kansen op, maar het vizier van onze spitsen stond niet op scherp. Toch kwamen we op voorsprong doordat Kay alert reageerde op een foutieve terugspeelbal. We drukten niet door. Dat lag deels aan het ongelofelijke knollenveld waar we op moesten spelen. De bal hobbelde werkelijk alle kanten op en daar hadden wij zichtbaar moeite mee. Dussen had er minder last van omdat zij veelal de lange bal hanteerden. Maar ook onze passing was niet goed verzorgd, we speelde de ballen te slap in en we waren erg onrustig aan de bal. Toch was het niet heel slecht in de eerste helft, alleen we scoorden te weinig doelpunten. Het werd 0-2 na een assist van Stefan op Imano die vanaf de rechterkant de bal met links hard langs de keeper schoot. Vervolgens werd het 0-3 door Berat die de bal toevallig voor zijn voeten kreeg, niet aarzelde en goed het derde doelpunt binnen schoot. Met een comfortabele voorsprong gingen we de rust in. In de kleedkamer hebben we aangegeven dat we niet moeten verslappen en dat we de kansen eens moesten gaan benutten. Je moet namelijk ook aan het doelsaldo werken.

Na de rust werd het er niet beter op. Qua voetbal waren we veel beter, maar we hadden vandaag niet de drive om echt door te drukken. Er was te weinig beleving en niet iedereen wilde er voor werken. We kregen legio kansen. Ik telde na de rust zeker 6 open kansen, maar ze waren niet aan ons besteed. Niet te geloven dat we in de tweede helft niet meer gescoord hebben. Doordat we al onze kansen misten, bleef Dussen er in geloven. Flink aangemoedigd door de toeschouwers schakelden ze een tandje hoger en met een dosis inzet, waar wij vandaag iets van konden leren brachten ze ons flink in de problemen. Het was aan Kay te danken dat we de nul konden houden. Met kunst en vliegwerk wisten we een goal te voorkomen, maar daar was wel wat geluk voor nodig. De tweede helft zullen we maar gauw vergeten. Dit was geen goede wedstrijd van onze kant. Het positieve aan dit verhaal is dat we gewonnen hebben en dat we nog steeds geen verliespunten hebben.

Later op de middag hebben we met 7 van onze spelers en drie spelers van JO11-1 nog een voorwedstrijd gespeeld tegen een combinatieteam van RWB. Dat was een wereld van verschil met de wedstrijd tegen Dussen. Het was een genot om naar te kijken. Een mooi potje voetbal tussen twee goed voetballende ploegen. We kunnen het wel, alleen moeten we het wel laten zien. Elke week weer.