Baardwijk JO11-1 verliest in wedstrijd met twee gezichten.

Vorige week was onze laatste bekerwedstrijd. In het bekertoernooi leden we alleen maar grote nederlagen, dus met ons vertrouwen was het niet zo best gesteld. Vooraf hadden we de jongens al gewaarschuwd dat we weer een pittige tegenstander konden verwachten. Het was dus zaak om scherp te beginnen en gelijk duidelijk te maken dat er niks te halen was in Baardwijk. Die boodschap was niet helemaal over gekomen bij onze spelers.

We begonnen, net als vorige week, ongelooflijk slap aan de wedstrijd. Het leek wel een kopie van de wedstrijd van vorige week. Direct vanaf de aftrap was het al raak. Binnen 10 minuten stonden we met 5-1 achter. De doelpunten gaven we veel te gemakkelijk weg vanwege een aantal redenen. Ten eerste omdat we stonden te slapen met zijn allen. Het was ook erg vroeg, maar dat is geen excuus. Ten tweede vergaten we om de bal af te pakken van de tegenstander. We liepen wel mee, maar er werd de aanvaller geen strobreed in de weg gelegd. Ten derde hielden we (ondanks de duidelijke afspraken) niet onze man, waardoor onze tegenstander tot twee keer toe zo vrij als een vogeltje de bal in het netje mocht leggen. Daarnaast maakten we gedurende de wedstrijd nog een aantal persoonlijke fouten die genadeloos werden afgestraft. Dat voetbal een spelletje is van fouten bleek nog maar eens toen ook RWB zich schuldig maakte aan een klassieke fout. Een verdediger schoot de bal voorlangs het eigen doel, waar Stefan eenvoudig tegen de bal aan liep om zo ons eerste competitiedoelpunt te noteren. Het eerste kwartier was niet om aan te gluren. Tijden de time-out hebben we geprobeerd om onze jongens weer een beetje op het juiste pad te krijgen. Dat lukte wonderwel erg goed. Het tweede kwartier waren we beter dan onze opponent en scoorden we twee keer via Berat en Stefano. Nu deden de spelers wel wat van hun gevraagd werd. Er was inzet en strijd en dat leverde een vermakelijke pot voetbal op. Met een niet onoverkomelijke achterstand van 3-5 werd de rust gehaald. Daarin gaven we aan dat dit de manier was waarop we willen dat we gaan voetballen. Met veel strijd en felheid en met zoveel mogelijk combinatievoetbal. Het eerste kwartier van de tweede helft deden we het weer goed. We waren zelfs dichtbij de aansluitingstreffer, maar de paal verhinderde dat. In het derde kwartier werd er niet gescoord en bleef er uitzicht op een goed resultaat. Tijdens de time-out hadden we de indruk dat het nu erop en erover was. De spelers waren geladen en vol vertrouwen. Helaas liep het anders. We vervielen weer in dezelfde fouten als in het eerste kwartier. Geen mandekking, dus vrije spitsen, dus tegengoals. Eén uit een corner en één uit een vrije trap. Toen gingen de kopjes hangen en was het geloof weg. Binnen een minuut of 7 à 8 kregen we 4 tegengoals te verwerken en was de wedstrijd gespeeld. We probeerden aan het einde van de wedstrijd nog wel iets, maar het was te laat. Zo leden we dus weer een stevige nederlaag. Vandaag was dat echter niet nodig. RWB is een goed voetballende ploeg, maar als wij doen wat we moeten doen, zou de score niet zo hoog zijn opgelopen. Al met al een verdiende overwinning voor RWB. Wij moeten ons achter de oren krabben en ons afvragen of we er wel genoeg voor doen in de wedstrijd. We zullen harder moeten werken, geconcentreerder moeten spelen en we zullen dat een hele wedstrijd vol moeten houden. Hebben we in ieder geval iets om aan te werken.