Baardwijk JO11-1 deelt de punten met Oosterhout in bloedstollend duel.

We moesten deze keer aantreden op woensdagavond. Dat kwam omdat we zaterdag de wedstrijd hadden afgezegd vanwege het overlijden van Karin, moeder van Stefano en Jordy en vrouw van Arno. Een enorm heftige gebeurtenis die bij het hele team en bij de ouders insloeg als een bom. Uit respect voor de familie begonnen we, na de handen van onze tegenstander geschud te hebben, met een indrukwekkende minuut stilte.

Na het fluitsignaal pepten we elkaar op en maakten we ons klaar voor de wedstrijd. Oosterhout begon erg fel. Ze zaten er erg kort op en we kregen geen kans om onder de druk uit te spelen. Dat resulteerde in veelvuldig balverlies en vooral veel kansen voor Oosterhout. Gelukkig keepte Kaj weer als vanouds en hield zijn doel met wat kunst en vliegwerk schoon. Wel kregen wij de eerste echt grote kans. De bal werd in de diepte gespeeld waar Imano de bal oppikte en richting doel kon sprinten. Net op het moment dat hij wilde schieten werd de bal geblokt door een verdediger van Oosterhout. Zodoende werd het schot gesmoord en was de kans verkeken. Oosterhout had het betere van het spel. Wij kwamen bij elk duel te laat en verloren daardoor de slag op het middenveld. Ook stonden we te ver van onze tegenstander af. Onze tegenstander wist daar wel raad mee. Toch kregen we het voor elkaar om tot aan de eerste time-out de nul te houden. Nadat we de instructies hadden meegegeven voor het tweede kwartier veranderde er maar weinig. Oosterhout bleef de betere ploeg en Baardwijk hield met man en macht tegen. Ook wij kregen kansjes. Zo kopte Stefano uit een corner van Stefan via de lat over en schoot Talha net naast. Ook Stefan kreeg nog een kans, maar zijn schot werd ternauwernood gered door de keeper. Ondanks alle kansen slaagde onze tegenstander er niet in om te scoren. De rust kwam als geroepen en met een brilstand gingen we naar de ranja.

Tijdens de rust hebben we geprobeerd de spelers op scherp te zetten. We gooiden de boel om en gingen met drie verdedigers spelen om meer grip te krijgen op Oosterhout. Dat bleek te werken. De tweede helft waren wij de bovenliggende ploeg. We waren veel feller en fanatieker dan de eerste helft. Nu wonnen we onze duels wel. We gingen ook beter voetballen en dat leidde tot kansen. Zo werden we een paar keer gevaarlijk met corners en hadden we een paar keer pech dat de bal er niet in ging. Nu was het Oosterhout dat met man en macht verdedigde. Maar toch konden ze niet voorkomen dat Baardwijk de wedstrijd open brak. Imano kreeg de bal en legde hem af op Stefano. Die zag dat de keeper verkeerd stond opgesteld en dat er één hoek helemaal vrij was. Hij aarzelde niet en schoot de bal in de vrije hoek: 0-1. Uitgerekend Stefano, die toch al het nodige voor zijn kiezen heeft gehad. Oosterhout liet het er niet bij zitten en schakelde een tandje bij. De wedstrijd golfde op en neer, maar echte kansen bleven uit. Bij een uitbal letten we even niet op en kon een speler van Oosterhout een voorzet geven. Kaj kwam naar de bal toe in een poging om hem te pakken. Helaas ging hij onder de bal door. De bal kwam toen op het lichaam van Stefano terecht en stuiterde precies voor de voeten van een tegenstander. Hij liet dit buitenkansje niet onbenut: 1-1. Er was nog weinig tijd over, maar beide ploegen gingen vol voor de winst. Gescoord werd er niet meer. Zeker niet toen een veelbelovende aanval van ons werd afgefloten door een scheidsrechterlijke dwaling. De score bleef steken op 1-1 en daar konden beide ploegen mee leven, al was de teleurstelling direct na de wedstrijd wel groot. Al met al een aantrekkelijke en bloedstollende wedstrijd met een terechte uitslag. De neutrale toeschouwer zal hebben genoten. Na de meivakantie gaan we weer verder. Nog vier wedstrijden te gaan.