Baardwijk F2 in extremis naar overwinning.

Na de goede start in de eerste wedstrijd van de competitie van een paar weken geleden, stond de wedstrijd tegen een oude bekende op het programma. In de najaarscompetitie hadden we al twee keer tegen Nieuwkuijk F2 gevoetbald. Met wisselend resultaat overigens. Destijds was de eerste wedstrijd vooral van ons een fouten festival met de nodige gevolgen. De thuiswedstrijd werd verdiend gewonnen, maar met een te klein verschil omdat we toen niet scherp genoeg waren in de afronding. Nieuwe ronde, nieuwe kansen. Dus vandaag de taak aan onze F2 om de goede start een goed vervolg te geven.

We begonnen met een 2-3-1 opstelling met Kaj in de goal, Ted en Dilano in de verdediging, Stefan, Stefano en Talha op het middenveld en Jayson in de spits. Kay was als eerste aan de beurt als wisselspeler. We mochten aftrappen en al snel werd duidelijk dat we weer voetballend de betere ploeg waren. Het balletje werd goed rondgespeeld door onze mannen, net als bij het rondootje op de training. De tegenstander werd van het kastje naar de muur getikt. Het was aan de keeper en aan de verdediging van Nieuwkuijk te danken dat er niet gescoord werd. Achterin kwamen we niet in de problemen. Voornamelijk Ted voetbalde fantastisch en heeft bij deze de bijnaam “de Muur” gekregen. Er kwam vandaag werkelijk waar niemand doorheen. Ted verdedigde goed op de bal, erg fel maar fair. Af en toe een kleine overtreding, maar dat hoort nou eenmaal bij het spelletje. Naast Ted was Dilano ook in goede doen vandaag. Ook hij verdedigde goed op de bal en speelde de bal vaak goed via de middenvelders weer naar voren, zodat we aan een nieuwe aanval konden beginnen. Op het middenveld had Stefano de centrale rol, terwijl Talha en Stefan op de flanken de nodige aanvallende acties konden maken. Voorin was de snelle Jayson attent op de kansen die er zouden komen. De openingstreffer kwam voort uit een rommelige aanval. De bal kwam via de rechterflank bij Stefan terecht, die de bal eigenlijk bijna kwijt was. Gelukkig tikte hij hem via een verdediger van de tegenstander in de richting van Talha. En zoals we inmiddels van Talha gewend zijn, wist hij wel raad met deze geboden mogelijkheid. Met zijn ijzersterke linker gaf hij de bal een enorme knal en voor de keeper wist wat er gebeurde lag de bal al achter hem in het netje. 1-0 Baardwijk. Goed voor de moraal natuurlijk en ook dik verdiend. De tegenstander kwam er wel een paar keer uit, maar onze verdediging gaf geen krimp. Kaj hoefde dus ook niet vaak in actie te komen. Niet veel later was het weer raak. Deze keer stond Kay, die inmiddels was ingevallen voor Jayson, aan het einde van de aanval. Met een lage, strakke schuiver zette Kay de 2-0 op het scorebord. In het restant van de eerste helft gebeurde niet veel meer en de thee kwam dan ook als geroepen.

Een hele goede eerste helft. Dat was ook de boodschap in de rust. Vooral zo doorgaan en blijven werken en blijven voetballen. Met een paar extra aanwijzingen werden de spelers weer de wei ingestuurd. De tweede helft begon en je zag het meteen gebeuren: de felheid was verdwenen, het samenspelen lukte niet meer en het geloof was weg. Nieuwkuijk daarentegen had waarschijnlijk een donderspeech gekregen, want zij waren nu ineens de bovenliggende partij. Ze waren feller dan wij, ze werkten harder en ze kregen kansen. Na een minuut of 7 was het dan ook raak. Door slap verdedigen en een afwachtende houding van de middenvelders kon de spits van de tegenstander ongehinderd schieten. Kaj had wel een antwoord, maar in de rebound werd de bal alsnog over de lijn gewerkt. Nieuwkuijk rook bloed en trok vol overgave ten strijde. Wij konden alleen maar tegenhouden. Dat kwam omdat we niet meer zo hard werkten als in de eerste helft. Als we een bal verloren, bleven we staan. We probeerden hem niet terug te veroveren. Dat deden we in de eerste helft wel. Nu gaven we de tegenstander de kans om te voetballen en daar maakten zij gretig gebruik van. Na een korte terugspeelbal van Ted twijfelde Kaj met uitkomen. Dat is ook moeilijk in te schatten, zeker als je nog zo jong en onervaren bent als keeper. De lepe spits van Nieuwkuijk was daardoor iets eerder bij de bal en kon zo de gelijkmaker binnenschieten. Zo gaven we een 2-0 voorsprong ineens uit handen. Zo onnodig. Gelukkig zagen we de laatste 5 minuten het licht weer en kregen we weer de overhand. Nadat eerst Talha een enorme mogelijkheid had gemist, was het in de laatste paar seconden van de wedstrijd toch nog raak voor ons. De bal kwam bij Stefan die zijn schot geblokt zag worden door de keeper en een verdediger. In de rebound kon hij de bal met het puntje van zijn grote teen nét voldoende snelheid geven om de bal over de lijn te doen rollen. Een ware vreugde explosie was het gevolg! Alsof ze kampioen waren geworden. Maar dat is wel de beleving die we zo graag willen zien.

Zo namen we toch drie punten mee uit Nieuwkuijk na een goede eerste en een belabberde tweede helft. Het had zomaar andersom kunnen zijn. Deze keer viel het dubbeltje onze kant op. De moraal van het verhaal is dat een wedstrijd pas afgelopen is als de scheidsrechter voor de laatste keer gefloten heeft. Niet eerder. Zeker niet als je met 2-0 voor staat en de tweede helft nog moet beginnen. Volgende week spelen we thuis tegen TSC. Dan laten we zien dat we ook een hele wedstrijd goed kunnen voetballen!