Baardwijk JO10-1 delft wederom het onderspit.

Na de smadelijke nederlaag van vorige week hadden we wat recht te zetten. Tegenstander en potentieel slachtoffer was sv Capelle JO10-1. Onze opponent wist vorige week hun eerste competitiewedstrijd te winnen. We waren dus gewaarschuwd.

Omdat we nu 10 spelers tot onze beschikking hebben, moeten we het wisselbeleid wat aanpassen. Waar we voorheen te krap zaten in de wissels, hebben we nu een luxe probleem. Na wat huiswerk en onderling overleg zijn we er toch uitgekomen. In theorie dan. De praktijk is altijd anders.

We maakten gelijk van de gelegenheid gebruik om een nieuwe opstelling uit te proberen. Hierbij wilden we meer druk naar voren geven door een versterkt middenveld. Dat was op het begin best lastig, maar gedurende de wedstrijd ging het steeds beter.

Aan het begin van de wedstrijd nam Capelle het initiatief. Dat kwam ook voornamelijk omdat we op het middenveld nog zoekende waren naar de juiste positie in het veld. Maar naar verloop van tijd kregen we meer grip op onze tegenstander en kregen we ook een paar goede kansen. Toch was het Capelle die de score opende. De kopjes gingen niet omlaag, maar we probeerden ons te herpakken. Dat lukte vrij aardig en we konden de nul houden tot aan de rust. We hadden pech dat het niet gelijk werd toen een mooie aanval met een een-twee eindigde met een schot van Stefano op de paal. Deze aanval had meer verdiend. We kregen nog een paar corners, maar de verdediging van Capelle gaf geen krimp.

In de rust hebben we aangegeven dat het belangrijk is om altijd in beweging te zijn. Als je de bal hebt gespeeld, moet je gelijk weer doorbewegen. Verder ging het eigenlijk best goed.

De tweede helft begon goed voor ons. We hadden een veldoverwicht en dat werd uiteindelijk ook uitgedrukt in de score toen Imano op aangeven van Kay de bal in het doel schoot. Helaas werd het niet lang daarna weer 1-2 toen we te slap verdedigden. Dus konden we weer opnieuw beginnen. We probeerden zoals afgesproken van achteruit op te bouwen. Dat lukte prima. Complimenten voor Ted en Dilano. Zodoende konden we de bal via het middenveld bij onze spitsen krijgen. Dat werkt beter dan een lange uittrap van de keeper, omdat je die vaak gelijk weer kwijt bent. Het zal nog wel eens mis gaan, maar we blijven het toch steeds weer proberen. Doordat we veel balbezit hadden kregen we ook kansen. Helaas wilden ze er maar niet in. De grootste was voor Jayson die de bal voor het intikken had na een heerlijke voorzet van Stefan. Toch kwamen we op gelijke hoogte. Stefano kon de bal oppikken na een foute pass van Capelle. Hij vond de ruimte om te schieten en schoot de bal feilloos in de bovenhoek: 2-2. En nu doordrukken dachten we met zijn allen. Helaas kwam er uit het niets een counter waarbij Kaj te weifelend uit zijn goal kwam. Met meer overtuiging van onze keeper had de spits het op zeker afgelegd. Zo liepen we weer achter de feiten aan. In de laatste 10 minuten zagen we een aantal spelers te veel wandelen over het veld. Dat moet er echt uit. Met wandelen gaan we geen wedstrijden winnen. Zo kon het gebeuren dat Capelle ook nog de 4-2 maakte uit de rebound nadat het eerste schot nog tegengehouden werd door Kaj.

Desalniettemin was deze wedstrijd een stuk beter dan de vorige, dus dat geeft de burger moed. Beide teams waren goed aan elkaar gewaagd en een gelijkspel was dan ook wel terecht geweest. We zullen blijven werken aan het bewegen zonder bal, de passing en het opbouwen van achteruit. Het feit dat we nu echt goede tegenstanders tegenkomen is alleen maar goed. Hier leren we veel van. Uiteindelijk komen we er wel, er zit genoeg potentie in de groep. Geduld is een schone zaak.