Baardwijk JO10-1 bekert verder na winst in akkerlaan-derby

In de competitie wil het nog niet echt vlotten, maar in de beker doen we het erg goed. We werden eerste in een poule met alleen maar ploegen uit de eerste klasse. Dus mochten we verder in het bekertoernooi. Bij de loting kwam een bekende uit de koker, namelijk WSC JO10-2. Deze ploeg hadden we vorig jaar al leren kennen. Toen werd er thuis gelijk gespeeld en uit gewonnen. Interessant om te zien hoe beide ploegen zich hadden ontwikkeld.

We hadden vandaag twee wissels, want Talha was geblesseerd. Ondanks zijn blessure was Talha wel aanwezig om zijn team aan te moedigen. Baardwijk mocht aftrappen, maar dat ging gelijk fout omdat de bal te hard richting de vleugel gespeeld werd. Daardoor kon WSC na de inworp direct druk zetten op ons doel. Door een redding van Kaj en met wat kunst en vliegwerk werd voorkomen dat we gelijk op achterstand kwamen. Dat was ook gelijk de eerste en de laatste keer dat we echt in de problemen kwamen. Vanaf dat moment namen we het heft in handen. Dilano en Stefano heersten achterin en gaven nagenoeg geen kans weg. Imano had het middenveld onder controle dankzij zijn enorme loopvermogen. Op de vleugels waren Jayson en Stefan constant een plaag voor de verdedigers van WSC. Berat maakte constant oorlog voor de goal van WSC, waardoor ze af en toe niet wisten wat te doen. Kay en Ted vielen goed in en zorgden ervoor dat we niet verzwakten. Baardwijk had vooral de eerste helft duidelijk het beste van het spel. We kregen ook kansen bij de vleet, maar vooral het vizier van Stefan stond niet op scherp vandaag. Maar ook hadden we wat pech, omdat er elke keer wel een voetje van de tegenstander tussen zat. Of soms stond er een eigen speler in de baan van het schot. En een enkele keer ging een schot op de paal. De andere schoten werden vakkundig onschadelijk gemaakt door de keeper van WSC die veel ballen tegenhield. Uiteindelijk viel de lang verwachte goal toch. We hadden er een wel hoekschop voor nodig. Stefan bracht de bal voor het doel en via via kwam de bal bij Stefano die hem in het doel werkte. Eindelijk dan toch. Je zou denken dat het ijs dan wel gebroken zou zijn, maar dat was niet het geval. Integendeel. WSC trok ten strijde en kreeg ook een hoekschop. De goed genomen hoekschop miste iedereen en plofte achter de verbouwereerde keeper Kaj in het net. Dus we konden weer opnieuw beginnen. We bleven goed voetballen en kansen creëren, maar helaas leverde dat geen doelpunt op.

We begonnen niet goed aan de tweede helft. Het leek wel alsof we het een beetje kwijt waren. WSC kwam beter in de wedstrijd en het verschil tussen beide ploegen was daardoor niet zo groot als in de eerste helft. We kregen daardoor minder kansen, maar we hadden nog steeds veel meer moeten scoren. Nu bleef WSC hoop houden op een stunt. En dat was bijna het geval toen een speler van WSC alleen op de goal af kon lopen na een verre trap naar voren. Doordat Kaj uit kwam moest hij snel handelen en probeerde de bal over Kaj heen te lobben. Dat mislukte en zo bleef het 1-1. Omdat wij maar kansen bleven missen leek het duel af te stevenen op een gelijkspel en dus penalties. En meestal loopt dat niet goed af voor de bovenliggende partij, dus daar wilden we het zeker niet op aan laten komen. Er werd nog maar eens een tandje bijgezet. WSC kon alleen nog maar tegenhouden, maar bleef wel loeren op de counter. De beslissing viel een paar minuten voor tijd. De keeper van WSC trapte de bal niet goed uit. Stefan kon onderscheppen en speelde de bal naar Imano. Die aarzelde niet en schoot de bal over de keeper in het doel. Daar was hij dan, de bevrijdende 2-1. Met nog een paar seconden te spelen kreeg WSC nog een vrije trap op een gevaarlijke plek. Gelukkig werd de bal te laag ingespeeld en konden we de bal onderscheppen. Daarna floot de scheidsrechter van dienst af en was de vreugde groot. Dit was een prima wedstrijd waarin we goed gevoetbald hebben en waarin we ook hard gevochten hebben. Het verschil met WSC is groter geworden in ons voordeel. Dat is waarschijnlijk te danken aan het feit dat we in onze competitie tegen sterkere tegenstanders spelen, waardoor we sneller moeten handelen en feller op de bal moeten spelen. Wat wel opviel in de tweede helft was dat de passing wat slordig was. Daar gaan we aan werken. Net als aan het afwerken, want omdat we zoveel kansen misten, maakten we het onszelf onnodig moeilijk. Eigenlijk hadden we het al in de eerste helft moeten beslissen en dan was het niet zo spannend meer geweest. Maar goed, de amusementswaarde was nu wel erg hoog. Op naar de volgende bekerwedstrijd